دستهای سادگی ام را بگیر که معصومانه چشم
به وسعت مهربانی ات دوخته است
سیاهی قلبم را نادیده بگیر
و به بی کسی دستهایی که به سوی تو دراز شده
و امیدش به لطف توست بنگر
شرمنده و رو سیاه امده ام که بگویم گناهکارم
زمین مرا به بردگی کشید و آسمان بر حماقتم گریست !
وباد سیلی زنان مرا به خود آورد و قلبم تو را طلبید
و از تو طلب عفو بخشش کرد
ای خدای مهربان !
مرا دوست داری ؟؟؟
نظرات شما عزیزان: